Yağmur yağsa mesela. Açsam camları. Toprak koksa tüm odalarım...Toprak kokusu hep ölümü hatırlatır bana. Aldıklarını içerlesem benden ; bir kere daha -Ah etsem. Bir kadeh şarap koysam. Boğazımdan geçenken ilk yudum ; o kekremsi tat, gözlerimi nemlendirse. Bir muzik açsam ve hayallere dalsam. Sonra kapı sesi uyandırsa beni.Yavaş yavaş ilerlesem kapıya, kafamın nahoşluğuyla birlikte. Açsam kapıyı. Bi baksam karşımda O olsa !!! Şaşırsam ; ağlamakla gülmek arasında gidip gelsem. Yılların hiç eskitmediği o güzel yüzünde dokunsam. Sarılsam sıkı sıkı. Ama biran yok olsa; sarıldığım kaybolsa... Hayaldi nasıl olsa ! Doğrulsam kanepeden , cama parmaklarımla o güzel sözü yazsam: '' Hayaller kadar özgürdür insan. ''.O sırada kara bulutlar çekilse, yerini yağmurdan sonra gelen Kızıl a bıraksa.İşte o an ben mutlu olurum. Cama yazdığım cümle silinirken, işte o anı durdurmak gelir içimden zamanı. Hayalle-gerçek böyle haz veriyor bana.
0 yorum:
Yorum Gönder