KORKUYORUM!

Korkuyorum!
Yeni bir hastalık belirdi bende.
Cümlelerim eksik, eskisi gibi kuramıyorum .’’Ben’’le başlayıp ‘’Sen’’le bitiriyorum.
Zamansız zamanlarda içimi çekiyorum yok yere.’’Yok’’luğun boğazımda oturuyor, yutup geçemiyorum.
Hayallerim

kanatmaya başladı yürürken ayaklarımı. Cam kırıklarından betermiş yokluğun, basamıyorum.
Her anımda düşlüyorum seni. Düşlerimde uçurumdan düşerken; kabusa dönüşüyor gecelerim, irkiliyorum.
Uyanıp soğuk bir yudum su içmek istiyorum; hararet basan acılara inat.Sessizlik içimi ürpertiyor, titriyorum.
Saklanmak ‘’İyi gelir’’ deyip , yorganın altına iyice giriyorum... Taş duvarlar üzerimi toprak gibi örterken, ölüyorum...
Korkuyorum! Cümleler,yokluğun,hayallerim,düşlerim,kabuslarım,sessizlik ve ölüm... Her şey iç-içe girmişken... Korkuyorum!!!
B.H.