BULUTLARDAN SEYİR...

Geceler loş gündüzler boş. Sen yoksun ve ben sarhoş. Bu hayatın yükü omuzlarımda dayanamıyorum kaldırmaya. Giderken öyle sessiz bir gidişin vardı ki söyleyemedim son cümlelerimi. Şimdi söylemek istiyorum sevgilim. Bu yazıyı sen okurken ben uzaklardan seni izliyor olacağım. Şimdi sadece oku sevdiğim. Hani o ilk gün oturup yanıma omzuna başımı yaslayıp gözyaşlarımı silmiştin ya işte o dakika hayatın yüklerini biraz almıştın omuzlarımdan.

Kendimi sana bırakıp sadece karanlıkta yıldızlara adamıştık hayatlarımızı. Ertesi gün aramıştın beni telefonu elimden kaç kez düşürdüm o heyecanla hatırlayamıyorum. Geç açtım diye kızmıştın birde. Hayır sevgilim gözlerinden yaşlar süzülmesin sadece oku. Hatırla sevgilim beni ilk öptüğünde nasılda donup kalmıştım karşında. Kalp atışlarım kulaklarımda çınlıyordu adeta. Sonrasında elimden tutup götürmüştün beni hiç bilmediğim bir yere. Yıldızlar çok yakınlardı elimi uzatsam tutacak gibiydim hani. İşte o anlar sevgilim sana söyleyemediğim aşkımın en güzel anları. Ama şimdi ne yapıyorum? Sen gittin ve ben de gidiyorum. Sen mutlu ol diye ben ebediyete gidiyorum sevgilim. Bir daha sabahları yanında uyanamamak, beraber yemek yapamamak , yağmurun altında sırılsıklam olmamıza rağmen dans edememek bunlar benim hayatımda hiç düşünmediğim şeylerdi be sevdiğim. Şimdi ben nasıl yaşarım sensiz. En iyisi ben uzaklardan seni izlerim. Sen güldüğünde bende gülerim ağladığında rüyalarına girip mutlu uyanmanı sağlarım. Elveda sevgilim bu sana son yazılarım. Unutma seni bulutlarda sevmeye devam eden ben günü geldiğinde yanımdayken sana yine sarılacağım…