Suskunluk

Suskunluk

Dokuz hafrten olusan derin boşluk

hayata tek kelime dahi anlam yuklemenin gereksizlgni farketmektir suskunluk....

insanin en asil hali,

inancla takdir edilenin olmasını beklemektir

suskunluk....

herkesin anlarmış gibi yapıp

kimsenin anlayamadıgını anlatmaktır...

en derinden haykırmak,

kendi nefesinle boğulmaktr suskunluk...

sesin sese değince,

kıyamet kopmasın diye usul usul derinleşmektir.

hic kimseler bilmeden her sabaha ölü bir canla uyanmaktr suskunluk...

hüzün kadar yakışmasada en sevdigm haldir

suskunluk...

lügata sığan kelime yığınlarının tarifsziliğidir

bazen ö'z'l'e'mek, bazen ölmek...

iki harfin kaybında dolaşmaktır suskunluk...

anlatmaya çalıştıkça kördüğüme dönen kısırlıktır

ve bi o kadar gebelik 

söylenmemiş sözlere...

saklanmış özlere...

anlatmaya yetmiyor ne/dense !

her halin kurtuluşu yine

suskunluk...