TEŞEKKÜRLER!

Hava hep mi karanlık ? Yoksa kalbimin rengi mi dışa vurdu kendini? Anlamadım. Malum dönemlerdeki karartmalar; ışık kapatmalar bende var şimdi.
Uyanık kalmakla uyku arasında gidip gelen biriyim bu aralar. Yüzümü yıkayıp; ayılıp insanların kalbime attığı çamurları görmek istesem de, bir yandan uyuyup en azından rüyalarda renkli bir şeyler görmek istiyorum... Akıl mı bende ki ? Yoksa delilik mi ? S

ahte Aristo'cuların zalim tavırları , benim ve benim gibi olan Pollyanna'cılara kök söktürdüğü bu zamane moda kentleri yerine Alice'in o bahsettiği diyara bırakın gitmek bilet bile bulamıyorum. Dosthane (!) olan insancıklar yerine en azından dürüst davranan adamlar nerede ? Hayalperest ben, bulduğu her fırsatta düşünmek için gelmişsem de bu dünyaya; çok değil bir insanı etkilemek -doğrunun göreceli ama gerçeğin tek olduğunu- bu fikri yerleştirmek için daha kaç tsunami yaşayacağımdan bu viran yüreğimde emin değilim. Teşekkürler ey insanlar ! ... 

B.H.