---- Sende bir büyüklük et...! ----

- Ben …

………………………….

-Ben…. Ben bugün çocukça işlere karıştım. İlk başta doğru gelmişti. Safça ve masumca bir istekti sadece. Mantık dedim bugün tatile çıksın. Sınırlar olmasın, korkular olmasın. Hergün içten içe ağlayan, bir köşeye itilmiş, mahsun gönlümü dinliyeyeyim istedim. Hep duyduğum ama cesaret edemediğim ” yüreğinin götürdüğü yere git” sözünün peşine düşeyim istedim. İlk defa yüreğimin sesi kulaklarımın çeperini yıkıyordu. Beynim uyuşmuş, kalbim heyecanla, tutkuyla bir şey istiyordu. Ama iyi hale girecekse baştan söylüyeyim. Aklım başımda değildi.

………………………………………………

- Ne mi yaptım ? Ben….. Ben bugün bir kaç yazardan cümle, bir kaç şairden dize çaldım. Sonra senin kapına koştum, kalbini çalmaya yeltendim. İlk’ti biliyor musun ? O yüzden beceremedim.

……………………………………………………………

- Son sözüm mü ? Sen diye başlarım cümlelerime sen diye bitiririm. Ben bir çocukluk ettim. Sende bir büyüklük et sev beni !

Mehmet ŞAHİN
Sahip/Siz/Satırlar… (S/S/S)